bir eylüldü tanıştığımızda. aslında kandırmıştım onu photoshop öğret bana diye. buluşmak için uydurmuştum. buluşmak ve tanışmak için. gel görki aşık oldum. ilişkimizin ilk yılı çok güzel geçmişti. özüm derdi bana. özüm. özüydüm, sonra anlamadığım şeyler olmaya başladı, üzüldüm. 27 aralık akşamı ayrıldık. 1,5 yıl oldu ayrılalı. hala dökecek gözyaşım var biliyormusun.
sen gittiğinden beri, içten gülemedim hala. en son seninle içten kahkahalarla güldüğümü hatırlıyorum. içten gülmeyide, gözyaşı dökmeyide sen öğrettin bana. bu güne kadar beni ağlarken sadece 3 kişi gördü. 3 sadece 3 kişi. birisi sensin. senden başka kimse benim gözyaşlarımı görmedi göremeyecek. belki liseli gibi gelebilir ama buda sana yazdığım bi şiir. akrostij gibi ama değil...
Sevmiştim seni uzun zaman önce
Varlığınla cenneti yaşatmıştın
Olmasaydı gidişin be sevgili
Şimdi yoksun işte yanımda
Sevmiştim seni uzun zaman önce
Elbette yaşıyorum hala sensiz
Gel de bana sor nasılmış
En zoru kalmakmış arkada
Oysa hayat sensiz çekilmiyor
Elbette yaşıyorum hala sensiz
Rapor aldım bakırköy’den
Aşk hastalıkları hastanesi
Şizofrenik sevdalar katından
Onunla çıkacağım karşına
Rapor aldım bakırköy’den
Asla düşünmedim hayatı sensiz
Yaşıyor olsamda benliksiz
Geceler boyu uyumadığım zamanlar
Seni hayal etmekle geçerdi
Asla düşünmedim hayatı sensiz
Puşt olan sevdalara uyandırdın
Gidişinle annesiz bir piç doğurdum
Sütünün hakkını almaya gelecek bilesin
Gündüzümü geceye çevirdin
Puşt olan sevdalara uyandırdın
Öyle değil mi Serap söylesene
Sende sevmemişmiydin beni
Yanmamışmıydın aşkın narına
Hani diyordun seni seviyorum
Öyle değil mi Serap söylesene
Züleyha gibiydin Yusufa aşık
Yaşamadığın yarınındım senin
Özlediğin beklediğin her şeyin
Gözlerin görmezdi başkasını
Züleyha gibiydin Yusufa aşık
Tükendi kalmadı mecalim
Kaldım desteksiz yollarda
Ömrüm geçti sahte sevdalarda
Koşacakken umut dolu yarınlara
Tükendi kalmadı mecalim
Ürkek ceylan gibiydin hayatımda
Sen kaçar ben kovalardım
Geceler boyu koşardım peşinden
Yakalamak ne mümkün
Ürkek bir ceylan gibiydin hayatımda
Rahat yüzü görmedim sen yokken
Geç gelen uykularla savaştım hep
Yatak düşman oldu bana
Başımı koymadım rahat bir yastığa
Rahat yüzü görmedim sen yokken
Kolaymı öyle hemen vazgeçmek
Bakışlarında ki cennetten
Yokluğunda cehennemde yandım
Her özüm dediğinde sarhoş olurdum
Kolaymı öyle hemen vazgeçmek
Üflesen ruhumdaki sura
Kıyametim olurdun yanardım
Yokluğunun cehenneminde
Dünyamın mahşerine uyanırdım
Üflesen ruhumdaki sura
Makus talihimdi seni kaybetmek
Alnıma yazılmış bu kara yazı
Sensizlik yakıyor canımı
Kuşanmışken felek kılıcını
Makus talihimdi seni kaybetmek
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder